Rüzgar dudaklarıma İki damla yağmur vurdu Bir çocuk aşkı ki Koca insanlar böyle sevmemiştir Akşamüstü arnavutköydeydim
Sevda diyorum Sevda dedin mi gizli olacak Ve çulsuz olacaksın ki Değerini bileceksin Hissedeceksin O zaman acısına da saygın olur
İki damla yağmur Ardını bilmediğim karanlıktan Dudaklarıma Rüzgarın hediyesi Cebimde yumruk elim Yanıyor avucumda Yanıyor Verdiğin mektup Bütün bulutları seviyorum Bütün insanları seviyorum Yaşamayı seviyorum